روش、فوکام、تی ال پی اچ、 انترکتینیب RXDX-101 روزلترک 200 میلی گرم * 90 قرص هدف گیری پان تومور، داروهای ایمنی برای سرطان مرحله 1 2 3

اینترکتینیب (PHOENTRE) 100 میلی گرم

 

[نام دارو]

نام عمومی: کپسول های اینترکتینیب

 

نام محصول: Rozlytrek®، نام محصول انگلیسی Rozlytrek®

 

نام انگلیسی: Entrectinib Capsules

 

پاینین چینی: Enqutini Jiaonan

 

[نشانه ها]

تومورهای جامد

 

این محصول برای بزرگسالان و کودکان 12 ساله و بالاتر با تومورهای جامد که شرایط زیر را برآورده می کنند مناسب است:

 

تشخیص ژن همجوشی گیرنده تایروزین نئوروتروفیک (NTRK) با یک آزمایش به خوبی معتبر که شامل جهش های شناخته شده مقاومت به دست آمده نیست،

 

بیمارانی که مبتلا به بیماری پیشرفته و متاستاتیک هستند و یا که ممکن است از طریق جراحی به عوارض جدی منجر شوند.و بیمارانی که درمان های جایگزین رضایت بخش ندارند یا درمان های قبلی در آنها شکست خورده است..

 

این نشانه به صورت مشروط برای بازاریابی بر اساس نقاط پایانی جایگزین تأیید شده است.و اثربخشی و ایمنی بعد از فروش باید بیشتر تایید شود..

 

سرطان ریه غیر کوچک سلول (NSCLC)

 

این محصول برای بیماران بالغ با سرطان ریه غیر کوچک سلول (NSCLC) ROS1- مثبت به صورت محلی پیشرفته یا متاستاتیک مناسب است.

 

[ دوز ]

انتخاب بیمار

 

تومورهای جامد

 

درمان با این محصول باید توسط یک پزشک با تجربه در درمان ضد سرطان آغاز شود.

 

قبل از درمان با این محصول، باید تایید شود که نمونه تومور بیمار حامل ژن همجوشی NTRK است.برای تعیین وضعیت ژن همجوشی NTRK یک آزمایش معتبر باید مورد استفاده قرار گیرد.بیمارانی که بر اساس نتایج آزمایشات بیمارستان یا آزمایشگاه، حامل ژن همجوشی NTRK هستند، می توانند با این محصول درمان شوند.و یک شخص ثالث مستقل که توسط روش تعیین شده است باید یک حسابرسی انجام دهد تا تأیید کند که بیمار در واقع ژن همجوشی NTRK را دارد و می تواند به مصرف دارو ادامه دهد..

 

سرطان ریه غیر کوچک سلول (NSCLC)

 

آزمایشات معتبر برای انتخاب بیماران مبتلا به ROS1- مثبت به صورت محلی پیشرفته یا متاستاتیک NSCLC مورد نیاز است. وضعیت ROS1- مثبت باید قبل از شروع درمان با اینترکتینیب تعیین شود.

 

دوز توصیه شده

 

این محصول برای مصرف خوراکی مناسب است. کپسول های سخت باید کامل بلعیده شوند. از آنجا که محتویات تلخ هستند، قبل از مصرف دارو نباید باز شوند یا حل شوند.این محصول می تواند با غذا یا بدون غذا مصرف شود.اما نباید با گریپ فروت یا آب گریپ فروت مصرف شود.

 

بزرگسالان: دوز توصیه شده برای بزرگسالان 600 میلی گرم PO یک بار در روز است.

 

بیماران اطفال: دوز توصیه شده برای بیماران اطفال 12 ساله و بالاتر 300 mg/ m2 PO یک بار در روز است (نگاه کنید به جدول 1).

 

▼ جدول 1: رژیم دوز توصیه شده برای بیماران اطفال

 

سطح سطح بدن (BSA) یک بار در روز مصرف می شود

1.11-1.50 متر مربع 400 میلی گرم

≥ 1.51m2 600 میلی گرم

مدت زمان درمان

 

توصیه می شود که بیماران با این دارو تا زمان پیشرفت بیماری یا بروز سمیت غیر قابل تحمل درمان شوند.

 

تاخیر یا فراموش کردن دوز

 

اگر بیمار یک دوز را فراموش کند، می تواند یک دوز فراموش شده را مصرف کند مگر اینکه کمتر از 12 ساعت قبل از دوز بعدی باشد.

 

اگر بیمار بلافاصله پس از مصرف اینترکتینیب استفراغ کند، بیمار می تواند دارو را دوباره مصرف کند.

 

تنظیم دوز برای بیماران بالغ

 

دوز اینترکتینیب در بزرگسالان می تواند تا دو برابر بر اساس تحمل کاهش یابد.اگر بیمار نمی تواند دوز 200 میلی گرم یک بار در روز را تحمل کنددرمان با اینترکتینیب باید به طور دائمی متوقف شود.

 

▼ جدول 2 برنامه کاهش دوز برای بیماران بالغ

 

سطح دوز برنامه کاهش

دوز شروع 600 میلی گرم یک بار در روز

کاهش دوز اولیه 400 میلی گرم یک بار در روز

کاهش دوز دوم 200 میلی گرم یک بار در روز

تنظیم دوز در بیماران اطفال

 

 

جدول 3 توصیه های کاهش دوز خاص را برای بیماران اطفال ارائه می دهد. بیماران اطفال 12 ساله و بالاتر ممکن است بر اساس تحمل دو برابر کاهش دوز داشته باشند.

 

برخی از بیماران اطفال نیاز به یک رژیم دوزی متناوب دارند تا به کاهش دوز توصیه شده برای یک هفته برسند.درمان اینترکتینیب باید به طور دائمی متوقف شود اگر بیمار قادر به تحمل کمترین دوز توصیه شده پس از کاهش آن نباشد..

 

▼ جدول 3 برنامه کاهش دوز برای بیماران اطفال

 

اقدام

BSA 1.11-1.50 متر مربع

 

(یک بار در روز)

 

BSA ≥ 1.51 m2

 

(یک بار در روز)

 

دوز توصیه شده

600 میلی گرم

کاهش دوز اول 300 mg 400 mg

دومین تاپر 200 میلی گرم 5 روز در هفته* 200 میلی گرم

* پنج روز در هفته: دوشنبه، چهارشنبه، جمعه، شنبه و یکشنبه

تعدیل دوز پس از بروز واکنش های جانبی خاص

 

 

توصیه های تعدیل دوز اینترکتینیب پس از رخ دادن واکنش های جانبی خاص دارو در بیماران بزرگسال و اطفال در جدول 4 نشان داده شده است.

 

▼ جدول 3 تنظیم دوز توصیه شده پس از واکنش های جانبی خاص دارویی در بیماران بزرگسال و کودکان

 

عوارض جانبی دارویی شدت* تعدیل دوز

کم خونی یا نوتروپنی درجه 3 یا 4 درمان اینترکتینیب را تا زمانی که بهبود به درجه 2 یا سطح اولیه برسد متوقف کنید، سپس درمان را با دوز اولیه یا با دوز کاهش یافته، به صورت بالینی مورد نیاز، دوباره شروع کنید.

اختلال شناختی ≥ درجه 2

درمان اینترکتینیب را متوقف کنید تا بهبود به درجه 1 یا سطح اولیه، سپس درمان را با کاهش دوز شروع کنید.

 

در صورت بروز مجدد عوارض جانبی، دوز را دوباره کاهش دهید.

 

برای وقایع طولانی مدت، شدید یا غیر قابل تحمل، توقف درمان بر اساس وضعیت بالینی را در نظر بگیرید.

 

ارتفاع ترانس آمیناز درجه 3

درمان اینترکتینیب را متوقف کنید تا زمانی که بهبود به درجه 1 یا سطح اولیه برسد.

 

اگر بهبود در عرض 4 هفته رخ دهد، درمان را با دوز اولیه دوباره شروع کنید.

 

اگر عوارض جانبی در عرض 4 هفته از بین نروند، درمان را به طور دائم متوقف کنید.

 

اگر حوادث grade 3 تکرار شده در عرض 4 هفته از بین بروند، درمان را با کاهش دوز دوباره شروع کنید.

 

سطح 4

درمان اینترکتینیب را متوقف کنید تا زمانی که بهبود به درجه 1 یا سطح اولیه برسد.

 

اگر بهبود در عرض 4 هفته رخ دهد، دوز را کاهش دهید و درمان را دوباره شروع کنید.

 

اگر عوارض جانبی در عرض 4 هفته از بین نروند، درمان را به طور دائم متوقف کنید.

 

در صورت بروز مجدد حوادث جانبی درجه 4، درمان به طور دائم متوقف می شود.

 

افزایش ALT یا AST > 3 × ULN و افزایش بیلی روبین کل > 2 × ULN (بدون کولستاز یا همولیز) درمان اینترکتینیب را به طور دائم متوقف کنید.

هیپرووریسیمی علائم دار یا درجه 4

داروهاي کم کننده اسيد اوريك رو شروع کن

 

درمان اینترکتینیب را تا بهبود علائم متوقف کنید.

 

درمان اینترکتینیب را با دوز اولیه یا با دوز کاهش یافته دوباره شروع کنید.

 

نارسایی قلبی فشرده درجه 2 یا 3

درمان اینترکتینیب را تا بهبود به درجه 1 متوقف کنید.

 

پس از کاهش دوز، درمان را دوباره شروع کنید.

 

سطح 4

درمان اینترکتینیب را تا بهبود به درجه 1 متوقف کنید.

 

پس از کاهش دوز، درمان را دوباره شروع کنید یا بسته به وضعیت بالینی درمان را متوقف کنید.

 

افزایش فاصله QTc 481 تا 500 ms

درمان اینترکتینیب را متوقف کنید تا زمانی که به حالت اولیه برگردید.

 

درمان را با دوز اولیه دوباره شروع کنید.

 

QTc > 500 ms

درمان اینترکتینیب را متوقف کنید تا زمانی که فاصله QTc به سطح اولیه بازگردد.

 

اگر علت طولانی شدن زمان QT شناسایی و اصلاح شود، درمان با دوز اولیه دوباره آغاز می شود.

 

در صورت وجود علل نامشخص دیگری برای طولانی شدن زمان QT، دوز را کاهش دهید و درمان را دوباره شروع کنید.

 

تورسادز دو پوینتز؛ تاخیکاردی پلیمورفیک بطن؛ علائم آریتمی های شدید.

سایر عوارض جانبی مهم بالینی درجه 3 یا 4

درمان اینترکتینیب را متوقف کنید تا زمانی که عوارض جانبی از بین بروند یا به درجه 1 یا شروع بهبود یابند.

 

اگر بهبود در عرض 4 هفته رخ دهد، درمان را با دوز اولیه یا با دوز کاهش یافته دوباره شروع کنید.

 

اگر عوارض جانبی در عرض 4 هفته از بین نروند، درمان را به طور دائم متوقف کنید.

 

در صورت بروز مجدد حوادث جانبی درجه 4، درمان به طور دائم متوقف می شود.

 

ALT = آلانین آمینوترانسفراز؛ AST = آسپارتات آمینوترانسفراز؛ ULN = حد بالایی طبیعی؛ QTc = فاصله QT اصلاح شده ضربان قلب

 

* شدت بر اساس معیارهای اصطلاحات مشترک موسسه ملی سرطان برای حوادث جانبی (NCI CTCAE) تعیین شده است.

 

استفاده همزمان با مهار کننده های قوی یا متوسط CYP3A

 

بزرگسالان: در بیماران بالغ، استفاده همزمان با مهارکننده های قوی یا متوسط CYP3A باید اجتناب شود یا باید به مدت 14 روز محدود شود.در صورت استفاده همزمان با یک مهار کننده قوی CYP3A، دوز اینترکتینیب باید به 100 میلی گرم یک بار در روز کاهش یابد و در صورت استفاده همزمان با یک مهار کننده متوسط CYP3A، به دوز کمتری کاهش یابد.پس از قطع مصرف یک مهار کننده قوی یا متوسط CYP3A، اینترکتینیب می تواند با دوز قبل از مصرف به طور همزمان از سر گرفته شود.مهار کننده های CYP3A4 با نیمه عمر طولانی ممکن است نیاز به یک دوره شستشو داشته باشند..

 

بیماران اطفال: استفاده همزمان از مهار کننده های قوی یا متوسط CYP3A باید در بیماران اطفال 12 ساله و بالاتر اجتناب شود.

 

استفاده همزمان از محرک های CYP3A

 

در بیماران بالغ و کودکان، از استفاده همزمان از CYP3A باید اجتناب شود.

 

دستورالعمل دوز برای جمعیت های خاص

 

کودکان: ایمنی و اثربخشی اینترکتینیب در کودکان زیر ۱۲ سال ثابت نشده است.

 

در بیماران ≥ 65 سال، هیچ تعدیلی در دوز اینترکتینیب لازم نیست.

 

اختلال کلیوی: هیچ تعدیلی در دوز در بیماران مبتلا به اختلال کلیوی خفیف یا متوسط لازم نیست.ایمنی و اثربخشی اینترکتینیب در بیماران مبتلا به اختلال کلیوی شدید مورد مطالعه قرار نگرفته است.با این حال، از آنجا که از بین رفتن کلیوی اینترکتینیب ناچیز است، هیچ تعدیل دوز در بیماران مبتلا به اختلال کلیوی شدید مورد نیاز نیست.

 

اختلال کبد: هیچ تعدیلی در دوز در بیماران مبتلا به اختلال کبد خفیف توصیه نمی شود.ایمنی و اثربخشی اینترکتینیب در بیماران مبتلا به اختلال کبد متوسط تا شدید مورد مطالعه قرار نگرفته است..

 

[فعاليت هاي جانبي]

 

شایع ترین عوارض جانبی (≥20٪) خستگی، یبوست، دیسگئوسیا، ورم، سرگیجه، اسهال، تهوع، هیپوستزی، تنگی نفس، کم خونی، افزایش وزن، افزایش کراتینین سرم، درد،اختلال شناختیاستفراغ سرفه و تب

 

شایع ترین عوارض جانبی جدی (≥2%) عفونت ریه (5.2٪) ، تنگی تنفسی (4.6٪) ، اختلال شناختی (3.8٪) ، ریزش پلور (3.0٪) و شکستگی (2.4٪) بودند.۶% از بیماران به دلیل عوارض جانبی درمان را به طور دائمی متوقف کردند..

 

[خزينه]

مهر و موم شده و بیش از ۳۰ درجه سانتیگراد نگهداری می شود.