500 میلی‌گرم میتوتان لیزودرن 100 قرص برای حل کردن آدنوما
موارد مصرف، کاربرد و دوز
درمان کمکی برای سرطان آدرنال
دوز اولیه، 1.5 گرم در روز، افزایش به 6 گرم در روز در عرض 4-6 روز؛ پس از 3 هفته، دوز را با توجه به تحمل بیمار و سطح دارو در خون تنظیم کنید؛ حداکثر دوز 12 گرم در روز است؛ اکثر افراد نمی توانند دوزهای بیش از 8 گرم در روز را تحمل کنند؛ تجویز دارو حداقل به مدت 2 سال، شایان ذکر است که بسیاری از بیماران نمی توانند تأثیر دارو بر کیفیت زندگی خود را تحمل کنند (دوز توصیه شده در دستورالعمل).
سطح پلاسمایی هدف، 14-20 میلی‌گرم در لیتر (بدون عوارض جانبی درجه 2 سیستم عصبی مرکزی، عوارض جانبی درجه 3-4 گوارشی)؛ اگر سطح میتوتان پلاسما کمتر از 14 میلی‌گرم در لیتر باشد، افزایش 1 گرم در روز دوز را تنظیم کنید. اگر سطح دارو در خون 14-20 میلی‌گرم در لیتر باشد، دوز فعلی را حفظ کنید. اگر سطح دارو در خون بیشتر از 20 میلی‌گرم در لیتر باشد، دوز روزانه را به 50٪ -75٪ دوز فعلی کاهش دهید (دوز توصیه شده در دستورالعمل).
داروهای ترکیبی نیاز به دوزهای بالای گلوکوکورتیکوئیدها دارند. ممکن است هیدروکورتیزون 50 میلی‌گرم در روز (تقسیم به سه دوز 20 میلی‌گرم، 20 میلی‌گرم و 10 میلی‌گرم) یا استات کورتیزون ≥ 75 میلی‌گرم مورد نیاز باشد. جایگزینی گلوکوکورتیکوئیدها بهتر است با ارزیابی بالینی دقیق نظارت شود. فلودروکورتیزون (دوز توصیه شده در دستورالعمل) ممکن است بر اساس فشار خون، سطح پتاسیم سرم و فعالیت رنین پلاسما اضافه شود.
سرطان آدرنال غیرقابل جراحی
دوز اولیه 2-6 گرم خوراکی در روز (در 3-4 نوبت در روز مصرف شود)؛ به تدریج دوز را افزایش دهید تا به غلظت خون 14-20 میلی‌گرم در لیتر یا حداکثر دوز تحمل شده توسط بیمار برسید (دوز توصیه شده توسط FDA).
دوز اولیه، 1.5 گرم در روز، افزایش به 6 گرم در روز در عرض 4-6 روز؛ پس از 3 هفته، دوز را با توجه به تحمل بیمار و سطح دارو در خون تنظیم کنید؛ حداکثر دوز 12 گرم در روز است؛ اکثر افراد نمی توانند دوزهای بیش از 8 گرم در روز را تحمل کنند (دوز توصیه شده در دستورالعمل).
سطح پلاسمایی هدف، 14-20 میلی‌گرم در لیتر (بدون عوارض جانبی درجه 2 سیستم عصبی مرکزی، عوارض جانبی درجه 3-4 گوارشی)؛ اگر سطح میتوتان پلاسما کمتر از 14 میلی‌گرم در لیتر باشد، افزایش 1 گرم در روز دوز را تنظیم کنید. اگر سطح دارو در خون 14-20 میلی‌گرم در لیتر باشد، دوز فعلی را حفظ کنید. اگر سطح دارو در خون بیشتر از 20 میلی‌گرم در لیتر باشد، دوز روزانه را به 50٪ -75٪ دوز فعلی کاهش دهید (دوز توصیه شده در دستورالعمل).
داروهای ترکیبی نیاز به دوزهای بالای گلوکوکورتیکوئیدها دارند. ممکن است هیدروکورتیزون 50 میلی‌گرم در روز (تقسیم به سه دوز 20 میلی‌گرم، 20 میلی‌گرم و 10 میلی‌گرم) یا استات کورتیزون ≥ 75 میلی‌گرم مورد نیاز باشد. جایگزینی گلوکوکورتیکوئیدها بهتر است با ارزیابی بالینی دقیق نظارت شود. فلودروکورتیزون (دوز توصیه شده در دستورالعمل) ممکن است بر اساس فشار خون، سطح پتاسیم سرم و فعالیت رنین پلاسما اضافه شود.
داروی ایمن
درجه بارداری C
مطالعات تولید مثل حیوانی ثابت کرده است که این دارو عوارض جانبی سمی بر روی جنین دارد، اما مطالعات کنترل شده کافی و دقیقی بر روی زنان باردار انجام نشده است و مزایای درمانی استفاده از دارو در زنان باردار ممکن است بیشتر از آسیب احتمالی باشد. یا، این دارو بر روی حیوانات آزمایش نشده است، و همچنین بر روی حیوانات آزمایش نشده است. هیچ مطالعه کنترل شده دقیق و کافی در زنان باردار وجود ندارد.
احتیاط های دارویی در دوران بارداری
میتوتان از جفت عبور می کند (Gerl 1992) و در صورت استفاده در دوران بارداری ممکن است باعث آسیب به جنین شود. اگرچه استفاده در دوران بارداری محدود است، اما زایمان زودرس و سقط زودرس گزارش شده است (Baszko-Błaszyk 2011; Kojori 2011; Tripto Shkolnik 2013).
میتوتان نیمه عمر طولانی دارد. زنان در سنین باروری باید در طول و بعد از درمان از روش های پیشگیری از بارداری موثر استفاده کنند تا زمانی که سطح پلاسما دیگر قابل تشخیص نباشد. هنگام استفاده برای درمان بیماری کوشینگ، دستورالعمل های موجود توصیه می کنند که از بارداری برای چندین سال پس از قطع درمان میتوتان خودداری شود (Nieman 2015).
طبقه بندی شیردهی
میتوتان در شیر مادر یافت می شود. به دلیل احتمال بروز عوارض جانبی جدی در نوزادان شیرخوار، سازنده توصیه می کند که شیردهی را تا زمانی که میتوتان قطع شود و سطح پلاسما غیرقابل تشخیص شود، متوقف کنید.
کودک
ایمنی و اثربخشی دارو در بیماران اطفال ناشناخته است.
سالمندان/کبد و کلیه
بیماران مسن: درمان را در انتهای پایین محدوده دوز شروع کنید.
همراه با عوارض جانبی سیستم عصبی مرکزی (درجه 2) و سطح میتوتان پلاسما کمتر از 14 میلی‌گرم در لیتر: دوز را 1 گرم در روز کاهش دهید.
همراه با عوارض جانبی CNS (درجه 2) و سطح میتوتان پلاسما 14-20 میلی‌گرم در لیتر: دوز را 1.5 گرم در روز کاهش دهید.
عوارض جانبی همزمان CNS (درجه 2) و سطح میتوتان پلاسما بیشتر از 20 میلی‌گرم در لیتر: میتوتان را تا زمانی که علائم به درجه 0-1 برطرف شوند، قطع کنید.
عوارض جانبی همزمان CNS (درجه 3-4): میتوتان را تا زمانی که علائم به درجه 0-1 برطرف شوند، قطع کنید.
سمیت سیستم عصبی مرکزی: درمان را قطع کنید. 7-10 روز پس از فروکش کردن علائم، درمان را با دوز کمتر (به عنوان مثال، کاهش 500-1000 میلی‌گرم) از سر بگیرید.
همراه با عوارض جانبی گوارشی (درجه 3-4) و سطح میتوتان پلاسما کمتر از 14 میلی‌گرم در لیتر: دوز را 1 گرم در روز کاهش دهید.
با عوارض جانبی گوارشی (درجه 3-4) و سطح میتوتان پلاسما 14-20 میلی‌گرم در لیتر: دوز را 1.5 گرم در روز کاهش دهید.
عوارض جانبی گوارشی (درجه 3-4) و سطح میتوتان پلاسما بیشتر از 20 میلی‌گرم در لیتر: میتوتان را تا زمانی که علائم به درجه 0-1 برطرف شوند، قطع کنید.
واکنش های نامطلوب
واکنش های نامطلوب شایع
سیستم گوارشی: بی اشتهایی، تهوع، استفراغ و اسهال (80٪)
سیستم عصبی: افسردگی، سرگیجه یا سرگیجه (15٪ -40٪)
پوست: بثورات (15٪)
سیستم لنفاوی: نوتروپنی
سیستم روانی: جنون،
سردرد، آتاکسی، اختلال روانی، ضعف، دیسارتری
کبد: هپاتیت، افزایش آنزیم های کبدی،
هیپرکلسترولمی، هیپرتری گلیسیریدمی
سیستم تولید مثل: ژنیکوماستی، کاهش آندروستندیون در خون در زنان، کاهش در خون، افزایش گلوبولین متصل به هورمون جنسی در مردان و زنان، عدم کاهش در خون در مردان
سایر موارد: ماکولوپاتی، تاخیر در رشد، کم کاری تیروئید
چشم ها: تاری دید، دوبینی، کدورت عدسی، رتینوپاتی
سیستم ادراری: خونریزی طولانی مدت، هماچوری، سیستیت هموراژیک، پروتئینوری
سیستم قلبی عروقی: فشار خون بالا، افت فشار خون وضعیتی
سایر موارد: گرگرفتگی، دردهای بدنی و تب
واکنش های نامطلوب جدی
کلیه ها: بحران آدرنال، نارسایی آدرنال در شوک یا ضربه شدید
سیستم تولید مثل: کیست های بزرگ تخمدان، سمیت سیستم عصبی مرکزی
موارد احتیاط
بحران آدرنال در زمینه شوک یا ضربه شدید: در بیمارانی که میتوتان مصرف می کنند، بحران آدرنال در زمینه شوک یا ضربه شدید رخ می دهد و پاسخ به شوک کاهش می یابد. هیدروکورتیزون تجویز کنید، علائم شوک را کنترل کنید و میتوتان را تا بهبودی قطع کنید.
سمیت سیستم عصبی مرکزی: درمان با میتوتان می تواند سمیت سیستم عصبی مرکزی ایجاد کند، از جمله آرام بخشی، خواب آلودگی و سرگیجه. غلظت های میتوکندریایی پلاسما بیش از 20 میکروگرم در میلی لیتر، واکنش های سمی را افزایش می دهد.
نارسایی آدرنال: درمان با میتوتان ممکن است منجر به نارسایی آدرنال شود. درمان جایگزینی در صورت نیاز بالینی تجویز می شود. برای جایگزینی بهینه، سطح کورتیزول آزاد و هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک (ACTH) را اندازه گیری کنید.
سمیت جنینی-جنین: میتوتان در صورت تجویز به زن باردار ممکن است باعث آسیب به جنین شود. بیمارانی که در دوران بارداری در معرض مینوتان قرار می گیرند ممکن است عوارض بارداری غیرطبیعی مانند زایمان زودرس و سقط جنین را تجربه کنند. به زنان باردار توصیه می شود از خطرات احتمالی برای جنین آگاه باشند. زنان در سنین باروری باید در طول درمان با میتوتان و پس از قطع میتوتان تا زمانی که میتوتان در پلاسما قابل تشخیص است، از روش های پیشگیری از بارداری موثر استفاده کنند.
کیست های ماکرو تخمدانی در زنان قبل از یائسگی: بیماران قبل از یائسگی که میتوتان دریافت می کنند در معرض خطر کیست های ماکرو تخمدانی هستند که اغلب دو طرفه یا متعدد هستند. عوارضی با این کیست ها گزارش شده است، از جمله پیچ خوردگی آدنکس و پارگی کیست هموراژیک. بهبود پس از قطع میتوتان در برخی موارد شرح داده شده است. به بیماران زن توصیه می شود در صورت تجربه علائم زنان مانند خونریزی واژینال و/یا درد لگن به مراقبت های پزشکی مراجعه کنند.
آموزش دارویی بیمار
به بیماران توصیه کنید علائم سمیت CNS (به عنوان مثال، آرام بخشی، خواب آلودگی، سرگیجه) را گزارش کنند.
به بیماران هشدار دهید که علائم نارسایی آدرنال را گزارش کنند.
به بیماران زن دستور دهید که در دوران درمان و پس از قطع درمان از بارداری خودداری کنند تا زمانی که توسط پزشک خود پاک شوند.
به بیماران زن بگویید علائم کیست های بزرگ تخمدان را گزارش کنند.
عوارض جانبی ممکن است شامل بی اشتهایی، تهوع، استفراغ، اسهال، افسردگی، سرگیجه و بثورات باشد.
ذخیره سازی
بطری ها را در دمای 25 درجه سانتیگراد نگهداری کنید: نوسانات بین 15-30 درجه سانتیگراد مجاز است. میتوتان یک داروی سیتوتوکسیک است. لطفاً روش های ویژه جابجایی و دفع را دنبال کنید.
پیام شما باید بین 20 تا 3000 کاراکتر باشد!